In  een interview met de Amerikaanse televisiezender CBS stelde John Kerry, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, zondag dat de VS zal moeten praten met de Syrische president Bashar al Assad. Het is de enige weg naar een oplossing voor dit drama, aldus Kerry.
Monsters
Het is een zoveelste draai van het Amerikaanse beleid in deze kwestie en een die in de lijn der verwachtingen lag. Immers, al sinds de zomer van 2013 is de VS in deze zaak heel geleidelijk aan van koers beginnen veranderen.
Voor de VS is de oorlog tegen Syrië en Hezbollah een verloren zaak, een zware nederlaag. En nederlagen moet je naar je publiek verkopen, liefst als een overwinning. En dus is de VS sinds het najaar van 2013 druk bezig met het verkopen van die nederlaag als ware het een overwinning.
Bashar al Assad en John Kerry in 2010
John Kerry hier in 2010 met Bashar al Assad in Damascus. De vraag is wanneer Kerry terug bij Assad op bezoek gaat, niet om oorlog te voeren maar om vrede te sluiten. De vernedering van Washington is bijna compleet.
Zo is het geen toeval dat ngo’s als Amnesty International en Human Rights Watch vanaf oktober 2013 ook begonnen met rapporten te publiceren welke die jihadisten in een slecht daglicht stelden. Gelijktijdig veranderde ook de toon in de media en werd steeds meer en meer de nadruk gelegd op het gevaar dat dit jihadisme betekende voor het westen.
Ooit waren het idealisten en vrijheidsstrijders en geleidelijk aan werden zij zeer gevaarlijke terroristen. Waarbij de westerse bevolking de keuze voorgeschoteld kreeg: Assad of die terroristen. En dan was de keuze voor de doorsnee westerling snel gemaakt. Zeker toen die jihadisten zich ook op het westen begonnen te richten.
Er zal in onze media dan ook niemand nog durven schrijven of zeggen dat die jihadisten in Syrië toffe jongens zijn. Neen, plots is niet Assad het monster maar zijn het die jihadisten. Maar om dit aan de bevolking te verkopen moet dit geleidelijk gebeuren. Te plots van toon veranderen zou ongeloofwaardig overkomen en bij de burger argwaan wekken. Het is een kwestie van marketing.
Voornaamste gesprekspartner
De aankondiging vandaag van Kerry past dus in dit diplomatiek mediaspel. Trouwens de dag ervoor kondigde John Brennan, directeur van de CIA, tijdens een gesprek met de TV-zender PBS en tijdens een debat voor de Council on Foreign Relations aan dat de VS niet meer streeft naar een regimewissel in Damascus.
Dat zou, volgens Brennan, immers kunnen leiden tot chaos en de kans bieden aan allerlei terreurgroepen om alsnog de macht te grijpen. En dat was iets wat Brennan en de VS ten alle koste willen vermijden.
In die zin is het ook opvallend berichten in de Arabische pers te lezen dat het dossier in de VS rond Syrië uit handen van Buitenlandse Zaken en de CIA is getrokken en nu geheel aan het leger is gegeven. En van het Pentagon is het geweten dat die geen oorlog in Syrië willen. De haviken in dit verhaal kun je vinden bij Buitenlandse Zaken en de CIA, niet bij het Pentagon.
Een interview met RT vandaag over de kwestie. De geluidskwaliteit op het einde is wel slecht zodat het gesprek voortijdig diende afgebroken te worden.
De aankondiging van Kerry is natuurlijk erg belangrijk. Het is feitelijk de officiële erkenning dat Assad voor de VS president mag blijven. Voorheen wou men met de man en zijn regering zelfs niet meer praten. Nu is hij de voornaamste gesprekspartner van Washington geworden.
De verklaring gebeurde volgens Kerry immers ook onder het kader van de Geneve 1-akkoorden. Die houden in dat Assad president mag blijven. Diens toekomstige positie was immers tijdens die onderhandelingen in Geneve tussen de VS en Rusland opengehouden. Wat dan wel betekent dat Assad volgens dit akkoord mag blijven.
Op naar Damascus
Kerry zei wel niet dat Assad voor hem president mag blijven, maar dat is wel de implicatie van zijn diplomatieke draai. Het betekent dat Amerikaanse diplomaten de komende maanden ook officieel naar Damascus zullen kunnen gaan. Niet om te betogen zoals de vorige Amerikaanse ambassadeur John Ford in de lente van 2011 deed maar om te praten met de gezanten van Assad of met Assad zelf.
In wezen zijn er zonder twijfel nu al geheime contacten tussen de VS en Syrië. De VS voert immers bombardementen uit op ISIS en Jabhat al Nusra in Syrië en die kunnen maar gebeuren mits een zekere coördinatie met het Syrische leger.
Saad Hariri & Walid Jumblatt - 1
Notoir kontendraaier Walid Jumblatt van de zogenaamde Progressive Socialist Party. In het najaar van 2006 adviseerde hij volgens eigen zeggen de Amerikaanse regering van George Bush Jr. om met hulp van de Syrische Moslimbroeders Assad ten val te brengen om op die wijze Hezbollah te kraken. Hij stelde dus aan de VS voor om Syrië te vernielen omdat Israël dat jaar 2006 Hezbollah niet had kunnen vernietigen. Een ‘wijze’ raad die Barack Obama dan maar opvolgde. 
Ook bewezen die bombardementen dat de Syrische regering en de VS tegen dezelfde vijand vochten. Natuurlijk is er wel de belofte van de VS om een nieuw Syrisch rebellenleger op te richten dat dan ISIS zou moeten bestrijden en niet Assad. Maar in Washington lijkt er voor zover geweten niemand te zijn die dat verhaal serieus neemt. Men spreekt er ook al straks 8 maanden over.
Dat men bij de tegenstanders van Assad woedend is over die nieuwe draai van de VS bleek al vandaag uit de verklaring van Walid Jumblatt, de leider van de druzen in Libanon en een notoire kontendraaier die nu al een aantal jaren aan de kant van Saoedi Arabië, de VS en Israël staat.
Recent nog sloot hij een stil gehouden akkoord met Jabhat al Nusra (al Qaeda) om de druzen in Libanon aan de kant van Nusra mee te sleuren in de regionale oorlog tegen Syrië. Op enkele individuen na zijn de druzen in Israël en in Syrië echter radicaal gekant tegen samenwerking met die Syrische terreurgroepen. En in Libanon lijken weinigen hem nog serieus te nemen.
Veel achterdocht
De verklaring van Kerry moet in Damascus dan ook als muziek in de oren hebben geklonken. Wel is er natuurlijk in de regio en elders een heel grote achterdocht tegenover de VS. Begrijpelijk voor wie de massale destructie ziet die de VS in de regio sinds ongeveer 1979 aanrichten.
Het waren immers zij die Saddam Hoessein, een CIA-agent, in Irak aan de macht brachten. Waarna die de oorlog tegen Iran op gang bracht. De opstap naar jaren van oorlog en burgeroorlog in de regio.
Sayyed Nasrallah - Hezbollah
Naast Bashar al Assad is de grote overwinnaar van de oorlog tegen Syrië ongetwijfeld de Libanese verzetsbeweging Hezbollah en haar leider Sjeik Sayyed Nasrallah. Haar politieke basis is in Libanon nu niet meer beperkt tot de bevolking in Zuid-Libanon en de Sjiitische clans maar reikt nu ook ver daarbuiten bij de andere grote Libanese bevolkingsgroepen. 
De kanonnen hebben in het Midden-Oosten sinds die dag dat Saddam Hoessein met steun van de VS president werd niet meer gezwegen. Miljoenen mensen werd er het slachtoffer van. In de regio heeft de VS feitelijk geen enkele vriend meer. Ze zijn er alleen nog welkom, meer niet.
Deze verklaring van Kerry betekent logischerwijze ook dat de landen van de EU hun ambassades in Damascus de komende maanden zullen heropenen en de isolatie van Syrië door het westen naar haar einde aan het lopen is.
Geweten is dat Europese geheime diensten al meer dan een jaar praten met hun collega’s in Damascus. En als de VS de weg naar Damascus herontdekten dan zal men bij de vazallen in de EU niet lang wachten. Er valt ginds immers veel te heropbouwen. Kassa, kassa.
Staatssecretaris voor Buitenlandse Handel Pieter De Crem (CD&V) en prinses Astrid kunnen misschien een gaatje zoeken in hun agenda.
Willy Van Damme